बेहेसेट रोग - आधुनिक (opलोपॅथिक) आणि आयुर्वेदिक हर्बल उपचारांची तुलना

[ad_1]

बेहेसेट रोग हा एक दुर्मिळ ऑटोइम्यून डिसऑर्डर आहे जो तोंडी आणि जननेंद्रियाच्या अल्सरची वैशिष्ट्ये आणि डोळ्यांमध्ये जळजळ आहे. या रोगाच्या प्रक्रियेत रक्तवाहिन्या, रक्त साकळणे आणि धमनीच्या भिंतींचे नृत्यनाशक म्हणून ओळखल्या जाणार्‍या रक्तवाहिन्यांमधील सामान्यत: जळजळ होतो. ऑटोम्यून्यून रोग अशी स्थिती आहे ज्यामध्ये शरीराची रोगप्रतिकारक शक्ती स्वतःच्या विरूद्ध होते; या प्रकरणात, रक्तवाहिन्या लक्ष्य अवयव असतात, परंतु रोगाच्या प्रक्रियेचा वर्षाव अनुवांशिकदृष्ट्या एखाद्या व्यक्तीला संसर्ग होण्यामुळे होण्याची शक्यता असते.

या स्थितीसाठी कोणतीही विशिष्ट निदान चाचण्या नाहीत. जरी पादरोगी सुई प्रिक चाचणीस मदत होऊ शकते, सामान्यत: निदान क्लिनिकल कारणास्तव केले जाते, ऑटोम्यून रक्ताचे चिन्हकांची पुष्टी करणे आणि इतर रोगांचा निवारण करून. साधारणपणे वीस ते चाळीस वर्षे वयाच्या दरम्यान लक्षणे दिसतात. केवळ त्वचा आणि श्लेष्मल त्वचा सौम्य रोगात गुंतलेली असताना, सेरोस प्रकट झाल्यामुळे डोळे, मज्जासंस्था, हृदय, फुफ्फुस, आतडे आणि मूत्रपिंड प्रभावित होऊ शकतात. बर्‍याच बाधीत व्यक्तींमध्ये अशी लक्षणे दिसतात जी पुन्हा दिवसेंदिवस पुन्हा येऊन पुन्हा पाठवतात.

बेहेसेट रोगाची लक्षणे नियंत्रित करण्यासाठी आधुनिक औषध प्रणाली स्टिरॉइड्स, माउथवॉश आणि डोळ्याच्या थेंबांचा वापर करते. अधिक आक्रमक लक्षणांसाठी, रोगप्रतिकारक दडपशाहीची औषधे वापरली जातात. ही औषधे लक्षणे नियंत्रित करण्यात आणि वारंवार होणार्‍या हल्ल्यांची वारंवारता आणि तीव्रता कमी करण्यास मदत करतात. आधुनिक औषधे ही लक्षणे नियंत्रित करण्यास मदत करतात परंतु रोग बरा करू शकत नाहीत. स्टिरॉइड्स आणि रोगप्रतिकारक दडपशाहीचा दीर्घकाळ वापर केल्यास असे अनेक दुष्परिणाम होऊ शकतात जे संपूर्ण शरीरावर विपरित परिणाम करतात.

बेहेसेट रोगासाठी आयुर्वेदिक उपचार प्रोटोकॉलमध्ये शरीराच्या सेल्युलर डिटॉक्सिफिकेशनसह प्रभावित भागांच्या एकाचवेळी उपचारांच्या उपचारांचा समावेश आहे. धमनीतील जळजळ - जे या रोगाचे वैशिष्ट्य आहे - तसेच हळूहळू रोगप्रतिकारक शक्ती आणण्यासाठी उपचार करण्यासाठी उच्च डोसमध्ये हर्बल औषधे वापरली जातात, जेणेकरून अशक्त प्रतिरक्षा प्रणाली त्याऐवजी शरीरासाठी कार्य करण्यास सुरवात करते. बाधीत असलेल्या महत्त्वपूर्ण अवयवांचे नुकसान किंवा उपचार करण्यासाठी विशिष्ट उपचार दिले जातात जेणेकरून या आजारापासून मृत्यू आणि विकृती कमी होईल. प्रमाणित हर्बल उपचारांना न देणार्‍या रूग्णांना रक्तमोक्षण (रक्तपात) आणि टिक्ता-क्षीर-बस्ती (औषधी एनीमाचे कोर्स) सारख्या अतिरिक्त विशेष पंचकर्म उपचार दिले जातात.

एकदा रोगाने उपचाराने सुधारणा करण्यास सुरवात केली तर चयापचय सामान्य करण्यासाठी आणि शरीरातील प्रणालींमध्ये एक कायाकल्प आणण्यासाठी इतर औषधे जोडली जातात. यामुळे औषधांचे हळूहळू टेपिंग सुलभ होते आणि दीर्घकाळापर्यंत होणा signs्या लक्षणांचे पुनरुत्थान रोखते. लक्षणांच्या तीव्रतेवर आणि उपचारांना मिळालेल्या प्रतिक्रियेवर अवलंबून, बहुतेक बाधित व्यक्तींना औषधांच्या टप्प्याटप्प्याने थेरपीनंतर थेरपीच्या समाप्तीसह लक्षणांची संपूर्ण क्षमा करण्यासाठी 8 ते 18 महिन्यांच्या कालावधीपर्यंत उपचारांची आवश्यकता असते. आयुर्वेदिक हर्बल उपचार गंभीर सहभाग असलेल्या रूग्णांमध्ये या आजारामुळे उद्भवणारी विकृती आणि मृत्यूचे प्रमाण कमी करू शकते.

ज्ञात ट्रिगर घटक टाळणे, ताण कमी करणे किंवा व्यवस्थापित करणे, विश्रांतीची तंत्रे स्वीकारणे, जीवनशैलीत सकारात्मक बदल घडवून आणणे आणि बरे करणार्‍या पदार्थांचे सेवन करणे, मुख्यत: ताज्या भाज्या आणि फळांच्या स्वरूपात हे तितकेच महत्वाचे आहे.

[ad_2]